W tym tygodniu zachęcamy Naszych Czytelników do bliższego poznania jednej z najbardziej poczytnych autorek - Lucindy Riley, irlandzkiej pisarki piszącej powieści obyczajowe, historyczne i romanse. Jej książki wielokrotnie gościły na listach bestsellerów „New York Timesa” i „Sunday Timesa”, zostały przetłumaczone na ponad 30 języków i wydane w 38 krajach w liczbie przeszło 15 milionów egzemplarzy.
https://pl.wikipedia.org/wiki/Lucinda_Riley
https://lubimyczytac.pl/autor/63837/lucinda-riley
W zbiorach naszej biblioteki posiadamy między innymi słynny cykl „Siedem sióstr”, ale także „Pokój motyli”, „Róża północy”, „Tajemnice zamku”, „Dziewczyna na klifie” oraz inne tytuły.
O swoim dzieciństwie Lucinda Riley mówi tak: „Urodziłam się w Irlandii i pierwsze sześć lat mojego życia spędziłam w małej wiosce Drumbeg. Do Anglii przenieśliśmy się, gdy poszłam do szkoły. Jako dziecko, jeśli akurat nie czytałam ani nie pisałam, ani nie byłam na lekcji baletu, zaraz po powrocie ze szkoły biegłam przebrać się w którąś ze starych sukni balowych mojej mamy i momentalnie przeobrażałam się w księżniczkę. Stawałam się bohaterką wymyślonej historii i tak żyłam w świecie swojej wyobraźni. Od tamtego czasu właściwie niewiele się zmieniło… ”.
http://pl.lucindariley.co.uk/about-lucinda/
https://www.subiektywnieoksiazkach.pl/2017/06/kiedy-pisze-emocjonalna-scene-czesto.html
O czasie spędzonym w szkole i o kontaktach z rówieśnikami: „W szkole radziłam sobie znakomicie, ale nie byłam popularna wśród rówieśników, bo zawsze wolałam zakurzone pokoje Muzeum Wiktorii i Alberta od nocnych klubów. Jako szesnastolatka dostałam główną rolę w serialu telewizji BBC ‘Historia poszukiwaczy skarbów’. Przez kolejne siedem lat profesjonalnie grałam w teatrze i telewizji.”
http://pl.lucindariley.co.uk/about-lucinda/
Z dystansem podchodzi do siebie i swojej twórczości: „Co bardzo typowe dla mojego pełnego dramatycznych wydarzeń życia, godzinę przed rozpoczęciem przyjęcia z okazji premiery mojej pierwszej powieści, dowiedziałam się, że spodziewam się pierwszego dziecka. Nie było mowy o uczczeniu tego szampanem! Od tego czasu co roku wydawałam na świat nową powieść i kolejne dziecko. Po ósmej książce zdecydowałam, że czas na przerwę.”
http://pl.lucindariley.co.uk/about-lucinda/
https://www.polskieradio.pl/10/491/Artykul/601906,Lucinda-Riley-i-jej-Dom-Orchidei-w-Czworce
O zbieraniu materiałów do kolejnych swoich powieści: „Podróżuję jak najwięcej z rodziną - na przykład, kiedy prowadziłem badania w Kenii dla ‘Siostry Słońca’, mój mąż był ze mną. Na świecie jest tyle miejsc, które chciałbym odwiedzić i poznać lepiej, w tym Polskę. Oczywiście moje badania nad serią ‘Siedem Sióstr’ mają pierwszeństwo. Niedawno byłam w podróży do tajnego miejsca, podążając śladami zaginionej siostry - jakie to miejsce dowiesz się, gdy skończy się Księga 7.”
https://moviesroom.pl/publicystyka/wywiady/tworzylam-historie-od-dziecka-a-teraz-trudno-mi-uwierzyc-ze-opowiadanie-historii-to-moja-praca-wywiad-z-lucinda-riley/
Gdyby miała możliwość przenieść się do wybranego miejsca z przeszłości najlepiej odnalazłaby się we Francji: „Płynie we mnie francuska krew i swego czasu spędzałam we Francji każde lato, a zatem czuję głęboką więź z tym krajem. Najbardziej urzekają mnie lata dwudzieste ubiegłego wieku, gdy Paryż był stolicą sztuki i filozofii, spychając na dalszy plan materialistyczne podejście do życia. Jednym z moich ulubionych pisarzy jest Scott Fitzgerald, który częściowo mieszkał we Francji w tym okresie. Razem z żoną Zeldą należeli do paryskiej bohemy: pili całymi dniami, a noce spędzali na tańcach. Gdyby pozwolono mi wybrać czas moich urodzin, wybrałabym właśnie tamte czasy - takie życie z pewnością by mi odpowiadało.”
http://www.mozaikaliteracka.pl/2017/06/lucinda-riley-o-najnowszej-powiesci.html
Do przeczytania cyklu „Siedem sióstr” pisarka zachęca „Drogie Czytelniczki, Drodzy Czytelnicy!
Gdy po raz pierwszy w mojej głowie zrodził się pomysł stworzenia serii osnutej wokół mitycznych Plejad, jeszcze nie wiedziałam, dokąd ostatecznie mnie to zaprowadzi. Byłam podekscytowana na samą myśl o tym, że każda z siedmiu sióstr – jeśli wierzyć mitom – była wyjątkową i niezwykle silną kobietą. Niektórzy twierdzą, że Plejady były siedmioma matkami Ziemi – nie ulega wątpliwości, że we wszystkich opowieściach na ich temat siostry uchodziły za istoty niezwykle płodne - i miały wiele dzieci z różnymi bogami, których fascynowały ich siła, piękno i ulotność.”
http://pl.lucindariley.co.uk/seven-sisters-series/
O książce „Pokój motyli” możemy przeczytać między innymi: „zapomniana przeszłość, skomplikowane relacje uczuciowe i mroczne sekrety to znaki rozpoznawcze książek Lucindy Riley. Tej jesieni, za sprawą ‘Pokoju motyli’, brytyjska pisarka przenosi wielbicielki swojej prozy do urokliwego hrabstwa Suffolk.” A tak autorka w wywiadzie opisuje przesłanie powieści: „Zdecydowanie wierzę w prawdziwą miłość, choć myślę, że dla każdego może być więcej takich „jednych jedynych. Ogromną rolę odgrywa czas. Można spotkać swoją idealną połowę w kompletnie nieodpowiedniej chwili życia. W przypadku Posy spotkanie z Freddiem w starszym wieku to szczęśliwy zbieg okoliczności. Na tym etapie mogła już poradzić sobie z prawdą, która przesądziła o ich rozstaniu przed laty.”.
https://lubimyczytac.pl/rozmowy/13059/milosc-strata-i-szansa-na-nowy-poczatek-wywiad-z-lucinda-riley
„Róża północy” - „W ciągu ostatnich kilku lat wiele rozmyślałam nad tym, dlaczego młodzi źle się czują w towarzystwie starych; przecież tyle ważnych rzeczy mogliby się od nas nauczyć. Doszłam do wniosku, że powodem ich dyskomfortu jest nasza krucha fizyczność, którą uświadamiamy im, co czeka ich w przyszłości. W pełnej chwale swojej siły i piękna widzą tylko, ze i oni pewnego dnia się skurczą. Nie wiedzą, jak wiele zyskają w zamian.”
https://naszerecenzje.wordpress.com/2016/07/05/roza-polnocy-lucinda-riley/
„Tajemnice zamku” „Zaparzcie filiżankę angielskiej herbaty, włączcie płytę z przebojami Edith Piaf i zanurzcie się w tajemnicach zamku, którego mury skrywają kilka tragicznych historii… W książce ujęte są o losy Emilie, skromnej, młodej weterynarz, mieszkającej w Paryżu i starającej odciąć się od swoich arystokratycznych korzeni. Plany te burzy śmierć matki, zmuszająca dziewczynę do powrotu do rodzinnego zamku i podjęcia decyzji, które zaważą na jej dalszym życiu.”
https://www.wywrota.pl/ksiazka/28934-sekrety-przeszlosci-recenzja-lucinda-ril.html
http://pasion-libros.blogspot.com/2015/11/157-tajemnice-zamku-lucinda-riley.html
„Dziewczyna na klifie” „to opowieść o skomplikowanych relacjach dwóch rodzin, które sprowadzając na siebie raz po raz cierpienie, zostają na zawsze złączone. To historia ludzi, którzy wiedząc, że posiedli zdolność wybaczania, zostają postawieni przed pytaniem, czy chcą z tej zdolności skorzystać. "Dziewczyna na klifie", tak jak każda dotychczas przeczytana przeze mnie książka Riley, łączy teraźniejszość silnymi więzami z przeszłością. Każdy bohater, któremu dała życie autorka, stopniowo odkrywa losy swoich przodków, które mają silny wpływ na obecne wydarzenia. Pisarka pokazuje nam, że nasze działania są istotne nie tylko dla nas samych, ale i dla naszych potomków, dlatego musimy zawsze zastanowić się kilka razy przed podjęciem właściwej decyzji.
https://lubimyczytac.pl/oficjalne-recenzje-ksiazek/2812/irlandia-historia-pachnaca
http://www.ksiazkidobrejakczekolada.pl/2019/02/dziewczyna-na-klifie-recenzja.html
„Drzewo Anioła” Tego tytułu jeszcze nie posiadamy w naszych zbiorach, ale na pewno zakupimy! „…jest to międzypokoleniowa historia, która obejmuje aż 40 lat i rozgrywa się po II wojnie światowej. Możecie sobie wyobrazić ile mogło się wydarzyć w zapomnianej przez Gretę przeszłości, którą wraz z nią poznajemy w tej powieści. ‘Drzewo anioła’ to wznowiona i ulepszona wersja powieści ‘Niezupełnie anioł’, która ukazała się w 1995 roku pod wcześniejszym pseudonimem literackim autorki.”
http://www.zapiski-okularnicy.pl/2018/12/drzewo-anioa-lucinda-riley.html
Jeżeli mają Państwo ochotę do osobistego poznania twórczości Lucindy Riley i losów jej bohaterów to bardzo serdeczne zapraszamy w nasze progi już po otwarciu biblioteki!
Pełne teksty cytowanych wywiadów i recenzji znajdą Państwo w linkach podanych w tekście.
Olga Puś